Bugün Hangi Filmi İzlediniz?

[sesizadam]

5/10 

Vurucu bir sahnesi çok hoşuma gitti, yapay zeka insanlara efor sarfettirip puan veriyordu. Tıpkı bizim robot yapıp savaştırmamız veya yarıştırmamız gibi. 

Filmi bitirmek gerçekten güç, çok durağan seyrediyor olması ve sahnelerin olayların yavaşlığı biraz kopmalara sebebiyet veriyor. Sonunda bitti  

[sesizadam]

10/10

Masalsı, fantastik, animasyon, bilim-kurgu, robot, doğa, insanlık veya dostluk. Aradığım her şeyi aynı filmin içine koymuşlar. 

Harika iş çıkartmışlar. Hiç dikkatim dağılmadan soluksuz izledim. Ruhunuzun bir köşesinde büyümemiş bir çocuk varsa, işte onun seveceği bir şey. Ruhunuzdaki çocuk ölmemişse izleyin,  yaşamıyorsa çok sıkıcı gelebilir. 

[sesizadam]

1/10 

O kadar klişe ki olacak her olayı önceden kestirebiliyorsunuz. Senarist kadar.

[Commander Dragonlord]

Bugün film arşivimin yer aldığı hard diskimin kuytu köşelerinde tozlanmaya terk edilmiş eski bir film izledim. Alman Yeni Dalga Sineması'nın peygamberlerinden Werner Schroeter'in bu filmini daha önce de izlemiştim ama hiçbir şey anlamamıştım. Şimdi tekrar izledim ve yine hiçbir şey anlamadım. Filmde hikâye namına pek bir şey yok: "Bir kadın tecavüze uğrar ve erkeklerden intikam almak için onları birer birer öldürmeye başlar." Evet, hepsi bu kadar. Bütün hikâye bundan ibaret. Peki eğer bütün hikâye bundan ibaretse, neden bütün hikâyeyi anlatıp spoiler verdim? Çünkü bu film hikâyesiyle ön plana çıkan bir film değil. Daha önce de erkeklere kızıp; onları öldürmeye başlayan kadınları izlemiştik ama hiçbiri hikâyeyi bu şekilde anlatmıyordu. Gerçekten de izlemesi, içine girmesi zor, durgun, durağan bir film bu. Örneğin, filmin bir sahnesi o kadar uzun sürdü ki, sonunda filmden koptum ve aklıma bambaşka şeyler gelmeye başladı. "Acaba Tom Cruise ve Johnny Depp bir filmde birlikte rol alsalardı nasıl olurdu?" diye düşünmeye başladım. Filmin tam ortasında Tom Cruise'u falan düşündüğümü fark edince kendimi şöyle bir silkeledim ve hâlâ devam etmekte olan durağan sahneye geri döndüm. Kısacası bu filmde dikkatinizin dağılması çok olası. Ama dişimi sıktım ve elimden geldiğince dikkatimi vererek izledim. Neyse ki süresi uzun değil, yaklaşık 80 dakika. Üç saat olsaydı ne yapardım bilmiyorum. Böylece bu filmi ikinci kez izlemiş oldum. Artık bu filmi gönül rahatlığıyla silebilirdim. Ama silmedim. Neden? Çünkü altyazılarını Türkçeye çevirmeye karar verdim. Hem böyle kıyıda köşede kalmış filmlere karşı özel bir ilgim var, hem de filmde fazla bir diyalog olmadığı için altyazı satır sayısı az. Böylece filmi "Çevireceğim Filmler" klasörüne attım. Bugün de hard diskte yer açılmadı anlayacağınız.

[sesizadam]

10/10

Uzun uzun kahkahalarla izlediğim bir film oldu, içten ve samimi. Köpek ve 2 robotla geçen zaman.

[denisilin]

[sesizadam]

9/10

Chatgpt den film önerisi istedim o da bunu önerdi, finch i beğenmiştim. Bu işi biliyorsun chatgpt

[sesizadam]

6/10

Seyir zevki açısından ister istemez kopmalar yaşıyor insan. Süresinden değil, sürükleyici olmamasından, iki çocuğun haylazlıklarını 1 saat boyunca izledim. kalan bir saat geçmek bilmedi. 

[sesizadam]

7/10

Robotik köpek üzerine bir film. Daha önce izledim galiba bu filmi

[Commander Dragonlord]

Bugün ta Japonya'lardan çıkıp gelmiş bir film izledim. Japonya'nın, hele hele Japon sinemasının gönlümüzdeki yeri ayrı. Başrolde sinemaseverlerin Babil, İmkânsızın Şarkısı ve Tokyo'nun Ses Haritası gibi filmlerden tanıdığı Rinko Kikuchi var. Kazuyoshi Kumakiri imzalı bu kendine özgü yol filminde Rinko Kikuchi, Yoko adında, toplumla uyumsuz bir kadını canlandırıyor. Yönetmen Kazuyoshi Kumakiri ve görüntü yönetmeni Takumi Kobayashi filmde sergilenen dünyanın dokusunu ve kalp atışlarını başarılı bir şekilde yakalamayı başarmış. Senaryo mükemmel, Rinko Kikuchi'nin oyunculuğu âlâ. Filmde Rinko Kikuchi'nin canlandırdığı Yoko karakteri, Nobuhiro Yamashita'nın Moratoryum filmindeki Tamako'nun yetişkin versiyonu gibidir. Filmin ilk sahnelerinde onu küçük bir apartman dairesine tıkılıp kalmış, tüm gururu elinden alınmış, yerde yığılı giysiler ve bilgisayarın önünde tüketilen yiyeceklerle, kendi belirsizliği içinde kaybolmuş bir hâlde görürüz. Âdeta bir hayalete, bir insan gölgesine dönüşmüş, ailesine yabancılaşmış ve hatta kendisi için bile bir bilinmeze dönüşmüş olan Yoko, Haruki Murakami'nin son romanı Şehir ve Belirsiz Duvarları'ndaki gölgelerin kaderini hatırlatır bize. Belirsiz ve ızdırap verici bir figür olan babasının ani ölümü, Yoko'yu, karlarla kaplı soğuk kuzeye, Aomori'ye doğru bir yolculuğa çıkarır. Yoko, parası olmadığından ve telefonu bozuk olduğundan, cenazeye zamanında yetişebilmek için otostop çekmeye başlar. Sonra... Neyse, daha fazla anlatıp merakınızı kaçırmayalım. Ben kendi adıma filmi çok beğendim. Hatta o kadar beğendim ki, kendimi tutamayıp altyazılarını Türkçeye çevirmiş bile olabilirim.

► Spoiler’ı Göster

658 km, Yoko'nun Yolculuğu