Bugün Hangi Filmi İzlediniz?

[denisilin]

Korku filminden aksiyon komediye evrilmiş, bence iyi iş çıkarmışlar!

[Commander Dragonlord]

Görsel olarak güçlü ve senaryo olarak da özgün bir film. Korku filmi türünde 2025 yılının en başarılı filmlerinden biri. Süresi biraz uzun olsa da ben hiç sıkılmadım izlerken. İki saat su gibi aktı. 2 saat boyunca seyirciyi koltuğa çivileyen zımba gibi bir film çünkü. En son Fantastik Dörtlü'de Shalla Bal rolünde izlediğimiz Julia Garner baş rolde. Ben filmi sinemada Türkçe dublajlı izledim. Filmleri altyazılı izleyen, altyazının önemini her fırsatta dile getiren, hatta sık sık altyazı çeviren biri olarak bu dublaj işini giderek sevmeye başladım sanırım. Dublaj sayesinde "alttaki yazıları" okumaktan kurtulup (!) karakterlerin yüz ifadelerine, ekranda olup bitenlere falan daha fazla zaman ayırabiliyoruz. Ve bu -bunu söyleyeceğim hiç aklıma gelmezdi ama- gerçekten harika bir şey. (Altyazı okumaktan gına geldi dermişim.)

[byKush]

The Cable Guy şüphesiz Jim Carrey'in başyapıtlarından değil biliyorum. Ama çocuklar ile hoş vakit geçirmeye yarayan bir film oldu. Bu sebeple amacına hizmet etti...

[denisilin]

Çok iyi çooooook!!!!

[denisilin]

Klişe ama gayet güzel! Benim gibi seriyi sevenler için kaçmaz bir film daha!

[byKush]

The Dressmaker yada çevrilmiş adı ile "Düşler Terzisi", 2015 yapımı bir Avustralya dram-komedi filmi. Yönetmenliğini Jocelyn Moorhouse’un üstlendiği film, Rosalie Ham’in aynı adlı romanından uyarlanmış. Hikâye, 1950’lerde Avustralya’nın kırsal bir kasabasında geçiyor. Tilly Dunnage, geçmişte bir trajedi yaşadığı kasabasına yıllar sonra geri dönüyor. Artık başarılı bir terzi olan Tilly, Paris’te öğrendiği yüksek moda tasarım bilgisiyle kasabadaki insanları değiştirmeye başlıyor. Ancak geri dönüşü, sadece bir intikamın başlangıcı oluyor.

Filmin başrolünde Kate Winslet, Tilly karakteriyle güçlü bir performans sergiliyor. Ona Judy Davis, Hugo Weaving ve Liam Hemsworth gibi tanınmış oyuncular eşlik ediyor. Winslet’in zarif ve duygusal oyunculuğu, film boyunca karakterin yaşadığı iç çatışmaları izleyiciye başarıyla yansıtıyor. Film, küçük bir kasabanın atmosferini etkileyici şekilde yansıtan çekim mekânları ve 1950’ler dönemine uygun kostümleriyle de dikkat çekiyor. Görsel açıdan özenli olan yapım, mizahi tonuyla da klasik dram kalıplarının dışına çıkıyor.

Yaklaşık 11.9 milyon dolarlık bir bütçeyle çekilen The Dressmaker, hem Avustralya’da hem de uluslararası arenada karışık eleştiriler almış. Özellikle Winslet’in performansı ve kostüm tasarımları övgü alırken, filmin ton geçişleri ve anlatım tarzı bazı eleştirmenlerce tutarsız bulunmuş. Yine de film, Avustralya Akademi Sinema ve Televizyon Sanatları Ödülleri'nde (AACTA) birçok dalda ödül kazanmış ve kültürel açıdan kendine has bir yer edinmiş.

[denisilin]

Sağlam film, tavsiye ederim! Suç, aksiyon ve aile!…

[denisilin]

Temposu düşük, tuhaf, tamamlaması zor!

[Commander Dragonlord]

Çok kötü bir film. Ritim duygusundan uzak, oyunculukların ve senaryonun kötü olduğu, vasat altı bir film. Filmi izledikten sonra kendime şunu sordum: Ben bu filmi neden izledim? Eh, bu soruyu sormak zorundaydım. Ne de olsa filmin, az buz değil, iki saate yaklaşan bir süresi vardı. Bir ara @denisilin'in yaptığı gibi, "sardıra sardıra" izlemeyi düşündüm. Ama hayır, sardırarak izlemek bana pek doğru gelmediğinden, sardırmadan, dişimi sıkarak, "bir an önce bitse de kurtulsak" modunda izledim. Filmde, tabiri caizse, hiçbir şey olmuyor. Ne bir heyecan, ne bir gerilim, ne bir karakter çatışması. Efendime söyleyeyim, bir meteor düşmüş de, içinden bir uzaylı çıkmış, kuzey kutup dairesinde bilimsel araştırmalar yapan bir ekibin başına musallat olmuş. Meh yani... Bu hikâye bu kadar mı heyecandan uzak, sinema duygusundan yoksun bir şekilde anlatılır? Ha ne diyordum... Neden bu filmi -hem de sardırmadan- izledim diyordum. Şöyle ki, vakti zamanında ben bu filmi indirmişim. Hard diskte 7 GB yer kaplıyormuş. Eh o kadar uğraşmışım, indirmişim, bari ziyan olmasın, düşüncesiyle izledim. Bu filmi indirirken aklım neredeydi? Hangi akla hizmet ben bu filmi indirmişim? Bu sorulara ben bile net bir cevap veremiyorum. Sanırım maymun iştahlı olduğum bir döneme denk gelmiş olmalı bu film. O sıralarda çok maymun iştahlıydım. Bedava sirke baldan tatlıdır misali, önüme ne çıkarsa indiriyordum. Ama artık yok öyle maymunculuk oynamak. Artık seçici olmak lazım. Mesela bugün önümde 10 tane seçenek var. Çoğu dandirik dundirik filmler. Eskiden olsa hepsini indirirdim. Ama bu kez sadece bir tanesini indireceğim. Bir Ann Hui filmi. Bu 10 filmin arasında inci gibi ışıldıyor. E ışıldayacak tabii, ne de olsa Ann Hui'den söz ediyoruz. Ha, Ann Hui demişken, bu kadın 2011'de İstanbul Film Festivali'ne gelmişti. Atlas Sineması'nda filmle ilgili soruları yanıtlamıştı. Salondaki seyircilerden biri, bir kadın, "Filmin şifreleri" ile ilgili bir soru sormuştu. Ann Hui bile anlamamıştı soruyu. Çünkü soru biraz saçmaydı ve salondaki herkes -gerek bıyık altından, gerekse bıyık üstünden- gülmek zorunda kalmıştı. Soru tabii ki biraz saçmaydı, çünkü Ann Hui filmlerini şifreli şifreli anlatmaz, dobra dobra anlatır. Yav kardeşim, İstanbul Film Festivali'ne geliyorsanız ve Ann Hui gibi yönetmenlere soru soracaksanız, daha oturaklı, daha tumturaklı, daha entel dantel sorular soramaz mısınız? Mesela: "Filmin toplum ile birey arasındaki karmaşık ilişkilerin odağında tanımlanan bir yapısı olduğunu söyleyebilir misiniz?" Neyse, konu çok dallandı budaklandı. Ne anlatıyordum, nereye geldim. Bir sonraki yorumda buluşmak üzere, hoşça kalın.

[denisilin]

Çok kötü bir film. Ritim duygusundan uzak, oyunculukların ve senaryonun kötü olduğu, vasat altı bir film. Filmi izledikten sonra kendime şunu sordum: Ben bu filmi neden izledim? Eh, bu soruyu sormak zorundaydım. Ne de olsa filmin, az buz değil, iki saate yaklaşan bir süresi vardı. Bir ara @denisilin'in yaptığı gibi, "sardıra sardıra" izlemeyi düşündüm. Ama hayır, sardırarak izlemek bana pek doğru gelmediğinden, sardırmadan, dişimi sıkarak, "bir an önce bitse de kurtulsak" modunda izledim. Filmde, tabiri caizse, hiçbir şey olmuyor. Ne bir heyecan, ne bir gerilim, ne bir karakter çatışması. Efendime söyleyeyim, bir meteor düşmüş de, içinden bir uzaylı çıkmış, kuzey kutup dairesinde bilimsel araştırmalar yapan bir ekibin başına musallat olmuş. Meh yani... Bu hikâye bu kadar mı heyecandan uzak, sinema duygusundan yoksun bir şekilde anlatılır? Ha ne diyordum... Neden bu filmi -hem de sardırmadan- izledim diyordum. Şöyle ki, vakti zamanında ben bu filmi indirmişim. Hard diskte 7 GB yer kaplıyormuş. Eh o kadar uğraşmışım, indirmişim, bari ziyan olmasın, düşüncesiyle izledim. Bu filmi indirirken aklım neredeydi? Hangi akla hizmet ben bu filmi indirmişim? Bu sorulara ben bile net bir cevap veremiyorum. Sanırım maymun iştahlı olduğum bir döneme denk gelmiş olmalı bu film. O sıralarda çok maymun iştahlıydım. Bedava sirke baldan tatlıdır misali, önüme ne çıkarsa indiriyordum. Ama artık yok öyle maymunculuk oynamak. Artık seçici olmak lazım. Mesela bugün önümde 10 tane seçenek var. Çoğu dandirik dundirik filmler. Eskiden olsa hepsini indirirdim. Ama bu kez sadece bir tanesini indireceğim. Bir Ann Hui filmi. Bu 10 filmin arasında inci gibi ışıldıyor. E ışıldayacak tabii, ne de olsa Ann Hui'den söz ediyoruz. Ha, Ann Hui demişken, bu kadın 2011'de İstanbul Film Festivali'ne gelmişti. Atlas Sineması'nda filmle ilgili soruları yanıtlamıştı. Salondaki seyircilerden biri, bir kadın, "Filmin şifreleri" ile ilgili bir soru sormuştu. Ann Hui bile anlamamıştı soruyu. Çünkü soru biraz saçmaydı ve salondaki herkes -gerek bıyık altından, gerekse bıyık üstünden- gülmek zorunda kalmıştı. Soru tabii ki biraz saçmaydı, çünkü Ann Hui filmlerini şifreli şifreli anlatmaz, dobra dobra anlatır. Yav kardeşim, İstanbul Film Festivali'ne geliyorsanız ve Ann Hui gibi yönetmenlere soru soracaksanız, daha oturaklı, daha tumturaklı, daha entel dantel sorular soramaz mısınız? Mesela: "Filmin toplum ile birey arasındaki karmaşık ilişkilerin odağında tanımlanan bir yapısı olduğunu söyleyebilir misiniz?" Neyse, konu çok dallandı budaklandı. Ne anlatıyordum, nereye geldim. Bir sonraki yorumda buluşmak üzere, hoşça kalın.

Çok nadirdir sardırarak film izlediğim… Elimden geldiğince tamamlamaya çalışırım ben